CZY PANI / PANNA LUDOWA ULEGNIE? - DEKOMUNIZACJI

Dziś kilka refleksji z ulicologii, czyli nazewnictwa ulic w historycznym kontekście. Tak mi się nasunęły po sobotnim spacerowaniu w duchu: SIENKIEWICZ W SZKOLNYM ZAGŁĘBIU, w ramach książnicowej oferty na święto Bydgoskiego Przedmieścia.

Szkoda, że dawna Schulstrasse, w nazwie oddające specyfikę „szkolnego zagłębia”, została przemianowana na ul. Sienkiewicza. Że w ogóle została przemianowana. Nasz mistrz pióra zasługuje na tego rodzaju upamiętnienie, ale Szkolnej szkoda, po prostu. Uzasadnione narodowo, historycznie i ideologicznie były zmiany nazw ulic o ewidentnym pruskim / niemieckim charakterze i kojarzące się z opresją ze strony zaborcy, germanizacją, działaniem wrogim wobec Polaków itd. Ale takich nazw, jak Szkolna właśnie – szkoda. 

Przecież ul. Szkolna nie powinna „się kojarzyć”. Nie powinna, ale wszystko możliwe, jak pokazuje najnowszy, z miasta Łomży, przykład niewiedzy historycznej zacietrzewionej ideologicznie z miasta Łomży. Tam władzom przeszkadza ul. Radziecka. Bo „się kojarzy”… Ze Związkiem Radzieckim. Bez komentarza. Dobrze, że nasza Apteka Radziecka ostała się... :-)

W Toruniu też dekomunizatorzy przypomnieli sobie o wciąż trwających nazwach „niesłusznych”. Jedyny tego walor, że tym sposobem przypomnieli sobie o lewobrzeżu, Toruniu kategorii B. Chodzi o takich patronów, jak Wincenty Pstrowski, Armia Ludowa, także Gagarin.
Na moim osiedlu dekomunizacja nazewnictwa nie jest konieczna, bo jest tu… A. Ludowa, czyli Agnieszka? (Ludowa), Anna?, Amanda? :-)

Jak daleko, głęboko i jak długo jeszcze będziemy określać, co słuszne w historii, a co nie?
Bez względu na odpowiedź na to pytanie faktom historycznym należy się szacunek. FAKTOM. Bez względu na to, jakie są. Inaczej to prosta droga do orwellowskiego ministerstwa prawdy…