Z PIASKÓW KU STAWKOM – 77. TORUŃSKI SPACER TSF

Sobotnia wędrówka Toruńskich Spacerów Fotograficznych już za nami. Byłam przewodniczką (dziękuję za tę możliwość!) – cieszę się ty, bardziej, że łaziliśmy po mojej dzielnicy: z Piasków ku Stawkom. Tak naprawdę na Stawki, choćby przygranicznie, zabrakło czasu. Może to trasa na kolejny spacer?

Nowe zastosowanie anteny
satelitarnej - po podgórsku :-)

Cieszę się, że ludzie „z miasta” (Prawego Miasta), mieli okazję choć trochę poznać specyfikę lewobrzeża (Lewego Miasta), także podczas mojego finalnego (tradycyjnie już) pogadania w Wejściówce.

Fotograficzną atrakcją miał być dawny schron piechoty wraz z późniejszą nadbudową, służącą w czasach PRL-u Zakładom Jajczarsko-Drobiarskim. W kategoriach fotograficznych miejsce niezwykłe. Dziękujemy Właścicielowi za wpuszczenie nas i możliwość grasowania po zakamarkach gmaszyska!

To była atrakcja przeze mnie zaplanowana, ale – jak to zwykle bywa – były też niespodzianki :-) Nawet kilka, różnego kalibru:

1/ gimnastyka z elementami wspinaczki, dosłownie :-) – Małgosia Kos zdobyła szczyt zabytkowego (martwego) słupa sieci elektrycznej, z zachowanymi metalowymi klamrami;

2/ dialogi z „lokalsem” (bez urazy :-) ), który pozował podczas zaimprowizowanej sesji portretowej;

3/ Podgórz zautomatyzowany, czyli zachwyty nad… robakomatem i eko hasło: wolność dla robaków (które ostatecznie jednak  pozostały w pudełkach);

4/ potyczki przy portierni na terenie dawnego schronu piechoty i… zakaz fotografowania tego, co należy do OHP;

5/ odkrycie wyjątkowego murala (Andrzej Po Prostu?).

Dialog (mój) z podgórzaninem (tak mniej więcej):

– Ooo, ja panią znam, pani książki pisze o Toruniu, nie? Napisała pani tą drugą?

– Taaa, zdarzyło się, drugą też napisałam i nie tylko :-)

– Bo ja wiem, ja panią znam, pani z komisariatu, nie? A jak mamusia się czuje?

– O matko, z żadnego komisariatu nie byłam i nie jestem! Ale OK, komisariat milicji był przez lata w domu, w którym mieszkałam. Mama dobrze, dzięki.

– To mamusię pozdrowi pani. To ile mamusia ma lat? Bo ja mam sześćdziesiąt cztery. Pani młodsza ode mnie, nie?

– No trochę :-)

– Bo pani tak lubi Toruń, nie? I chodzi pani teraz z ludźmi po Podgórzu. A po co tak chodzicie? (pytanie do zwiedzaczy Podgórza padło nie po raz pierwszy :-) ).

– Bo lubimy. Poznajemy, odkrywamy, fotografujemy – malownicze miejsca są szczególnie fajne, jak tutaj (pruski mur na początku ul. Poznańskiej).

Ktoś zapytał: mogę Panu zrobić portretowe zdjęcie? Potem: może Pan nam będzie pozował? I wyszła mini sesja za zgodą podgórzanina przy pruskim murze. Młodzi, którzy początkowo patrzyli trochę spode łba na grupę wszędobylskich z aparatami, wyraźnie się rozchmurzyli :-)

Kilka kadrów z "pokafelkami", jak roboczo nazwałam abstrakcje (niemal) samoistne z dawnego schronu, (skojarzenie dalekie z powidokami :-) ).

 

 

(Wybrane fotografie TSF pokażemy podczas kolejnej konferencji z cyklu ZABYTKI TORUŃSKIE MŁODSZEGO POKOLENIA, o zabytkach lewobrzeża (26 XI). Więcej info niebawem.)

To jeden z walorów spacerów TSF:
pozytywna energia
czerpana z przeróżnych źródeł! :-)