Szukaj na tym blogu

poniedziałek, 22 czerwca 2015

IMPRA (PRAWIE) W KOŚCIELE




Czerwiec wyjątkowo obfituje w imprezy przeróżne, święta rozliczne itp. itd. Niebawem święto miasta, o którym – w wymiarze historycznym – było (i będzie jeszcze) w toruniarni. Też imprezy…

A dziś całkiem przypadkiem trafiłam na zabawę / impr(ez)ę w kościele – prawie. Na terenie podominikańskim, gdzie historyczny ślad pozostałości dawnego kościoła i klasztoru oo. Dominikanów pw. św. Mikołaja zachowano w formie obrysu zabudowań, fragmentu murów z ostrołukowymi oknami.

Na placyku „wewnątrz” kościoła / klasztoru trwała zabawa dla dzieci. Z niezłym nagłośnieniem. Z udziałem Bardzo Ważnej Osoby, o ile mnie mój kiepski wzrok nie zawodzi.



Ciekawe, jak w programie określono miejsce spotkania? „W kościele / klasztorze” - nieistniejącym…?
Czy to dobre miejsce do tego rodzaju zabawy? 
Dobra lekcja szacunku dla przeszłości?
Jak Wam się podoba?
Fot. http://www.turystyka.torun.pl/art/292/kosciol-sw-mikolaja-i-klasztor-dominikanski.html


3 komentarze:

  1. I co w tym złego ? . W kościołach już dziś odbywają się dyskoteki i inne rozrywki, które organizują sami księża . To nie cmentarz................

    OdpowiedzUsuń
  2. No nie proszę nie przesadzać. Co było i nie jest nie pisze się w rejestr. A co mieli leżeć krzyżem lub okładać się biczami? Całe Osiedle Młodych stoi na dawnych cmentarzach i czy to też jest brak szacunku dla przeszłości? A skwer kombatantów, czy też skwer przy ul. Antczaka? Gdziekolwiek się nie spojrzy to gdzieś tam był cmentarz czy kaplica. A co mieli by powiedzieć np. Rzymianie? ...

    OdpowiedzUsuń
  3. "Zdania uczonych są podzielone" - i dobrze. Ja pozostanę przy wrażeniu niesmaku.

    OdpowiedzUsuń

O mnie

Moje zdjęcie
TORUNIARNIA i TORUNIARKA – jak firma i jej przedstawicielka. Tak właśnie ma być. Toruń to moja „firma”, na rzecz której pracuję od lat. Ten drugi neologizm – co do genezy analogicznie jak szafiarka. Toruniarką jestem od dawna. A zacięcie edukacyjne i przymus działania na rzecz dobra wspólnego należą do katalogu moich (licznych) wad. Jestem historykiem sztuki, zabytkoznawcą, regionalistką, muzealniczką (raczej byłam; zwolniona po ponad 26 latach pracy w Muzeum Okręgowym, zob. http://forum.pomorska.pl/mobbing-w-torunskim-muzeum-dyrektor-to-nas-nie-dotyczy-t92558/). Pracuję społecznie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Będzie o: kulturze i sztuce Torunia, o zabytkach, rzemiośle artystycznym i wątkach obocznych. Także o mojej dzielnicy – Podgórzu. Rzeczy nowe, stare, wnioski, refleksje i pytania. Oby ciekawe... /TORUNIARKA – Katarzyna Kluczwajd/ https://www.facebook.com/katarzyna.kluczwajd Blog nie mógłby zaistnieć bez prac Andrzeja R. SKOWROŃSKIEGO – najlepszego fotografa dokumentalisty sztuki toruńskiej i w Toruniu. Andrzej ma zdjęcie każdego miejscowego zabytku i ciekawego miejsca, a jego ogromny album jest zawsze otwarty dla badaczy, tak jak On – dla przyjaciół.