Po starych i młodych piernikach „chronionych
ustawowo” – już na poważnie: kilka informacji-okruchów o najbardziej znanym miejscowym
piernikarzu – Gustavie Weesem (1801-1874). Jego biogram, autorstwa prof.
Magdaleny Niedzielskiej, można znaleźć w drugim tomie „Toruńskiego Słownika
Biograficznego”.
Fragment reklamy prasowej ze znakiem firmy, Thorner Presse, 1896. |
Weese należał do różnych stowarzyszeń, m.in. także do toruńskiego towarzystwa
przeciwpożarowego („ratunku od ognia”; Verein zur Rettung bei Feuers-Gefahr in
Thorn, lata 40. XIX w.). Był ratownikiem w sekcji pierwszej, obejmującej wielkie
budynki. Był też członkiem Towarzystwa Narodowego (National-Verein).
Odnośnie do kwestii biznesowych – obok
głównego piernikowego interesu Gustav dywersyfikował działalność, jak się to
dziś uczenie nazywa. W latach 40. XIX w. handlował szlachetnym drewnem
(orzechowym), dzierżawił też statek kąpielowy udostępniany torunianom na Wiśle.
Bilety w tuzinach do nabycia w mieszkaniu Weesego (a także u... złotnika Ernsta
Augusta Plengortha).
Weese praktykował różne formy wspomagania
zbożnych celów, jak np. w 1847 roku, kiedy zbierano środki na rzecz sierocińca
(Kinder-Bewahranstalt). W swoim składzie oferował wówczas cztery widoczki
litograficzne Torunia: miasto, ratusz, wnętrze kościoła Mariackiego, dom Kopernika,
autorstwa miejscowego malarza Friedricha
Wilhelma Völkera (o tym artyście, i innych, warto wspomnieć w kontekście nieistniejącej już Städtisches Gemäldegalerie w Ratuszu - niebawem). Były
one przygotowane specjalnie na rzecz tej akcji.
Völcker (1799, Berlin – 1870, Toruń), wykształcony w Berlinie, specjalizował się w martwych naturach, głównie kwiatowych i owocowych. Malował olejno, ale też na porcelanie (pracował w berlińskiej manufakturze porcelany). Od 1839 roku był nauczycielem rysunku w miejscowym Gimnazjum Królewskim, także aktywnym propagatorem sztuk plastycznych, m.in. organizował w Toruniu wystawy malarstwa (1854, 1860).
Völcker (1799, Berlin – 1870, Toruń), wykształcony w Berlinie, specjalizował się w martwych naturach, głównie kwiatowych i owocowych. Malował olejno, ale też na porcelanie (pracował w berlińskiej manufakturze porcelany). Od 1839 roku był nauczycielem rysunku w miejscowym Gimnazjum Królewskim, także aktywnym propagatorem sztuk plastycznych, m.in. organizował w Toruniu wystawy malarstwa (1854, 1860).
Piernikarz Gustav Weese przez wiele lat pełnił funkcję rzeczoznawcy
sądowego (lata 50. i 60. XIX w.), podobnie jak w innej dziedzinie dr Karl Weese
(1796-1868). Tenże królewski lekarz rejonowy wydał np. atest na C.F. Zietemanna
„holenderską ziołową esencję żołądkową”, dla chorych na żołądkowe przypadłości
i brak apetytu.
Piernikami Weesego, obok innej
oferty, handlowały różne składy i firmy, m.in. Stachowski & Oterski na
Bydgoskim Przedmieściu (1886), Oskar Winkler przy Elisabethstr. 22 (ob. ul.
Królowej Jadwigi) (1893) i inne.
Reklamy prasowe, m.in. z wykorzystaniem "biszkoptowego" wizerunku pomnika Kopernika. Thorner Presse: 1909, 1897. |
Weese do kupna swoich wyrobów zachęcał m.in. poprzez reklamy prasowe, szczególnie nasilone w okresach świątecznych (Boże Narodzenie, Wielkanoc), atrakcyjne opakowania, „skrzynki prezentowe” z firmowymi znakami i widokami Torunia, o czym niebawem.
CDN.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz