W
okresie I wojny światowej w Toruniu miał miejsce renesans lokali rozrywkowych.
Różnego rodzaju teatrzyki, varieté, kabarety, koncerty, występy humorystów,
artystów z pogranicza cyrku i wodewilu, cieszyły się ogromnym wzięciem. Może w
reakcji na wszechobecną, także w kinie, propagandę?
Szczególnie aktywne artystycznie były:
Szczególnie aktywne artystycznie były:
Tivoli przy Brombergerstr. 12 (ob. ul. Bydgoska),
Viktoria Park przy Graudenzerstr. 1/7 (ob. ul. Grudziądzka),
Schützenhaus przy Schloßstr. 9 (ob. ul. Przedzamcze),
Dwór Artusa przy Rynku Staromiejskim,
Germania Saal przy Mellienstr. 106 (ob. ul. Mickiewicza).
Bogatą ofertę kulturalno-rozrywkową oferowały torunianom także: Preussisches Hof (Pruski Dwór) przy Culmer Chaussee 53 (ob. Szosa Chełmińska), gdzie funkcjonowało varieté (1918);
Thorner Presse, 22.07.1917. |
Bürgergarten (Ogród Ludowy) przy Culmer Chaussee 16 (ob. Szosa Chełmińska), z teatrzykiem Bunte Bühne (1917);
Zum
Lämmchen (Pod Barankiem) przy Gerechtestr. 3 (ob. ul. Prosta),
Schwarzer
Adler (Czarny Orzeł) przy Graudenzerstr. 166 (ob. ul. Grudziądzka),
Wiese’s
Kämpe (Kępa Wiesego) przy Nach Wieseskämpe (ob. ul. Przybyszewskiego),
Dreimäderlhaus (Pod Trzema Orłami) przy Kopernikusstr. 26 (ob. ul. Kopernika) i
inne.
Wiele z tych adresów jest znaczących w historii toruńskich kin...
W
repertuarze kinematografów dominowała propaganda wojenna i narodowa, a także
powtórki tytułów pokazywanych wcześniej, produkcji sprzed kilku lat, choć
bywały też serie filmów ze znanymi aktorami, np. z Henny Porten.
Obowiązkowym
punktem każdego programu były aktualności wojenne – kroniki „Kriegswoche”.
Thorner Presse, 3.06.1917. |
W
latach 1917-1919 czynne były: Zentral Theater, Schützenhaus Kino, Kinematograph-Theater Metropol, Odeon Lichtspiele, przy czym niektóre kinematografy funkcjonowały w
ograniczonym zakresie, nie codziennie.
Wciąż torunianie bawili się w cyrkach, a także w iluzjonach, przedstawiających m.in. dziwy natury. Jednym z nich był nowoczesny iluzjon H. Wassmanna przy Brückenstr. 40 (ob. ul. Mostowa), gdzie można było obejrzeć na przykład wielką Ellę ważącą... około 415 funtów! (1918).
(Z mojej najnowszej książki
„TORUŃSKIE TEATRY ŚWIETLNE, CZYLI KINA, WYTWÓRCZOŚĆ
FILMOWA
I MIEJSCOWE GWIAZDY 1896-1939.
O kulturze czasu wolnego dawnych torunian”)
W PIĄTKOWEJ GAZECIE WYBORCZEJ
ZNAJDZIECIE
ROZMOWĘ GRZEGORZA GIEDRYSA ZE MNĄ -
- O TORUNIU, TORUNIANACH, TORUNIARNI.
ZAPRASZAM DO LEKTURY
W PIĄTKOWEJ GAZECIE WYBORCZEJ
ZNAJDZIECIE
ROZMOWĘ GRZEGORZA GIEDRYSA ZE MNĄ -
- O TORUNIU, TORUNIANACH, TORUNIARNI.
ZAPRASZAM DO LEKTURY
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz