Szukaj na tym blogu

poniedziałek, 4 września 2017

WAŻNY, WAŻNIEJSZY, NAJWAŻNIEJSZY – ULICOLOGIA


Jeszcze w kwestii patronów ulicchociaż nie chodzi o licytację, kto Ważny – kto NAJważniejszy, pozwalam sobie na głos w dyskusji (chociaż dyskusji brak...) odnośnie do nadania placowi imienia Leonarda i Anny Torwirtów. 
Wracam do podstawowych pytań zadanych wcześniej: czy w kwestii ulicologii jest jakaś przemyślana koncepcja nazewnictwa? Czy raczej idziemy na żywioł? Może czegoś nie wiem (proszę o OŚwiecenie!), ale praktyka sugeruje, że raczej spontan + mody i tendencje / tędencje. 
Nie chodzi o licytację – zasłużonych uczonych UMK, zasłużonych konserwatorów i artystów jest rzesza ogromna. Ale skoro to forma nobilitacji to może dobrze byłoby określić jakieś zasady / kryteria / wskazówki? Wiem, wiem – to trudne w tym przypadku, zobiektywizowane sztywne ramy nie istnieją, ale ich brak sugeruje dowolność.
Przywołani Torwirtowie przypomnieli mi o złożonym bodaj 9 lat temu wniosku Toruńskiego Oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki o nadanie dwóm ulicom imion zasłużonych profesorów historii sztuki UMK, ważnych dla środowiska i nauki w wymiarze nie tylko lokalnym: Gwidona Chmarzyńskiego i Jerzego Remera. Spośród licznych zasług i dokonań Chmarzyńskiego wymienię tu tylko fakt, że był autorem pierwszej monografii sztuki miasta.
 
Kustosz Chmarzyński
siedzi na
manierystycznej ławie sądu Nowego Miasta Torunia
(zaginiona),
za: 150 lat Muzeum Okręgowego w Toruniu 1861-2011.
Katalog wystawy, Toruń 2011, s. 26.
Nowa historia Sztuki Torunia,
dzieło OT SHS.

Remer
miał wielki wpływ na kształtowanie systemu ochron
y zabytków w Polsce, na tworzenie i rozwój Wydziału Sztuk Pięknych oraz Muzeum Okręgowego.
Znaczek personalizowany na rocznicę prof. Remera...
...oraz tomik Jego poezji;
wydane przez OT SHS.

Choć nasz wniosek to już zamierzchła przeszłość, pamiętam, że mieliśmy wszelkie możliwe głosy poparcia / pozytywne opinie, m.in. Uniwersytetu. I co? I nic. Może KTOŚ INNY złoży ten wniosek ponownie? Ktoś inny = SKUTECZNIE?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Moje zdjęcie
TORUNIARNIA i TORUNIARKA – jak firma i jej przedstawicielka. Tak właśnie ma być. Toruń to moja „firma”, na rzecz której pracuję od lat. Ten drugi neologizm – co do genezy analogicznie jak szafiarka. Toruniarką jestem od dawna. A zacięcie edukacyjne i przymus działania na rzecz dobra wspólnego należą do katalogu moich (licznych) wad. Jestem historykiem sztuki, zabytkoznawcą, regionalistką, muzealniczką (raczej byłam; zwolniona po ponad 26 latach pracy w Muzeum Okręgowym, zob. http://forum.pomorska.pl/mobbing-w-torunskim-muzeum-dyrektor-to-nas-nie-dotyczy-t92558/). Pracuję społecznie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Będzie o: kulturze i sztuce Torunia, o zabytkach, rzemiośle artystycznym i wątkach obocznych. Także o mojej dzielnicy – Podgórzu. Rzeczy nowe, stare, wnioski, refleksje i pytania. Oby ciekawe... /TORUNIARKA – Katarzyna Kluczwajd/ https://www.facebook.com/katarzyna.kluczwajd Blog nie mógłby zaistnieć bez prac Andrzeja R. SKOWROŃSKIEGO – najlepszego fotografa dokumentalisty sztuki toruńskiej i w Toruniu. Andrzej ma zdjęcie każdego miejscowego zabytku i ciekawego miejsca, a jego ogromny album jest zawsze otwarty dla badaczy, tak jak On – dla przyjaciół.