Szukaj na tym blogu

niedziela, 14 kwietnia 2019

MŁODSZE POKOLENIE 9. = MIEJSCA DO MIESZKANIA I DO (ZA)PAMIĘTANIA

Toruniarnia nieczynna 😕, ale waga wiadomości o 9. konferencji z cyklu ZABYTKI TORUŃSKIE MŁODSZEGO POKOLENIA tę nieczynność na chwilę zawiesza 😉 Tym razem rozmawiamy o "Miejscach do mieszkania i do (za)pamiętania: domy, pomniki, cmentarze"
Tej tematyce poświęcone były dwa spacery Toruńskich Spacerów Fotograficznych (w marcu i kwietniu). Na plakacie Zdjęcie Miesiąca III 2019 = Darek Chwiałkowski.

Zapraszam
11 V 2019 do Biblioteki Diecezjalnej, 
na godz. 9.00
(uwaga!, tym razem nieco wcześniej niż zwykle).


 INFORMACJE I PROGRAM:
Po „miejscach dla kultury i rozrywek” podejmujemy temat „miejsca do mieszkania i do (za)pamiętania”: osiedla / domy – cmentarze / miejsca pochówków, czyli miejsca, które są obok siebie i / lub w tych samych miejscach. Nie tyle chodzi o ich osobne historie, ale o funkcjonowanie w przestrzeni i społeczności Torunia. Celowo łączymy problematykę dotyczącą miejsc o funkcjach mieszkaniowych i miejsc pamięci (cmentarzy i upamiętnień różnego rodzaju) w kontekście miasta, które żyje i rozwija się (wymaga przestrzeni) oraz kwestii troski o pamięć, która jest (powinna być) kategorią niezmienną, uniwersalną. Takie sformułowanie programu, w duchu troski i o zabytki, i o niematerialne dziedzictwo związane z miejscem, ma skłonić do refleksji nad dzisiejszością „ponad” przeszłością. No właśnie: obok czy ponad? (przypomnę tu przypadek "nagrody po / na trupach"...)

PROGRAM
godz. 9.00
>> Powitanie, wprowadzenie
>> Aleksandra Sojak-Borodo, Toruń, Rubinkowo jako tworzywo działań artystycznych
>> Anna N. Kmieć, UMK, Rubinkowo. Doświadczanie a zapamiętywanie [dot. Rubinkowa]
>> Anna Hildebrandt-Fijorek, Gdańsk, Świadomość zamieszkania w przestrzeni i czasie – teren dawnej Rzeźni Miejskiej w kontekście przemian
>> Marcin Orłowski, Toruń, „Niech ci ziemia lekką będzie”, czyli rozważania toruńskie o zalewaniu przeszłości betonem zapomnienia [m.in. o osiedlu na miejscach mogił obozu wojennego na Glinkach]
>>
Dyskusja
godz. 11.30 przerwa kawowa
godz. 12.15
>> Jarosław Pawlikowski, Muzeum Etnograficzne w Toruniu, Kompleksy koszarowe na terenie twierdzy Toruń w latach 1815-1920. Zarys problematyki na wybranych przykładach
>> Katarzyna Kluczwajd, WBP Książnica Kopernikańska, Pomniki i posągi w przestrzeni Podgórza pod Toruniem – świadectwa pamięci / tożsamości wielokulturowego miasta
>> Michał Pszczółkowski, ASP w Gdańsku, Inicjały i napisy na elewacjach – świadectwa wielokulturowej codzienności Torunia
>> Toruńskie Spacery Fotograficzne, Miejsca do mieszkania i do (za)pamiętana w Toruniu lewobrzeżnym
>>
Dyskusja
ok. godz. 14.30 podsumowanie, zamknięcie obrad

Podczas konferencji dostępny będzie – w cenie promocyjnej – 8. tom serii pt. Miejsca dla kultury i rozrywek: idee, architektura, ludzie. 
Zapraszamy na spotkanie promocyjne dotyczące tej książki: 13 V podczas Toruńskiego Kiermaszu Książki Regionalnej (Biblioteka Uniwersytecka, godz. 17.00).

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Moje zdjęcie
TORUNIARNIA i TORUNIARKA – jak firma i jej przedstawicielka. Tak właśnie ma być. Toruń to moja „firma”, na rzecz której pracuję od lat. Ten drugi neologizm – co do genezy analogicznie jak szafiarka. Toruniarką jestem od dawna. A zacięcie edukacyjne i przymus działania na rzecz dobra wspólnego należą do katalogu moich (licznych) wad. Jestem historykiem sztuki, zabytkoznawcą, regionalistką, muzealniczką (raczej byłam; zwolniona po ponad 26 latach pracy w Muzeum Okręgowym, zob. http://forum.pomorska.pl/mobbing-w-torunskim-muzeum-dyrektor-to-nas-nie-dotyczy-t92558/). Pracuję społecznie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Będzie o: kulturze i sztuce Torunia, o zabytkach, rzemiośle artystycznym i wątkach obocznych. Także o mojej dzielnicy – Podgórzu. Rzeczy nowe, stare, wnioski, refleksje i pytania. Oby ciekawe... /TORUNIARKA – Katarzyna Kluczwajd/ https://www.facebook.com/katarzyna.kluczwajd Blog nie mógłby zaistnieć bez prac Andrzeja R. SKOWROŃSKIEGO – najlepszego fotografa dokumentalisty sztuki toruńskiej i w Toruniu. Andrzej ma zdjęcie każdego miejscowego zabytku i ciekawego miejsca, a jego ogromny album jest zawsze otwarty dla badaczy, tak jak On – dla przyjaciół.