Ta i kolejne ilustracje z miejscowej prasy. |
Thorner Presse, 22.10.1899. |
Mniej
sportowy, a bardziej hazardowy charakter miały wyścigi konne, z totalizatorem i loterią. Pod koniec XIX w. odbywały się one na torze na
Chełmińskim Przedmieściu, przez długi czas także na placu ćwiczeń wojskowych w podtoruńskich Łysomicach.
Musiała
to być lubiana forma spędzania czasu, skoro około 1910 roku powstawały w
mieście nowe tory wyścigowe. Max Götz przy Lindenstr. 45 (ob. ul. Kościuszki)
sprawił imponujący tor z bieżnią o powierzchni 800 m kw., z elektrycznym oświetleniem.
Obok postawił lokal rozrywkowy – z lożami z widokiem na wyścigi, nowoczesnymi
toaletami. Było biuro, szatnie, pomieszczenia na siodła, paszę. Zadaszona
bieżnia miała dach na żelaznej konstrukcji, w centralnym punkcie znalazł się
balkon dla 60 widzów, z boku nisza dla zespołu muzycznego. Tymczasowe miejsca
przewidziano dla 26 koni, ale plac mieścił nawet 100 zwierząt.
Nieco
później (1913) Toruńskie Towarzystwo Jeździeckie (Thorner Reiter Verein) organizowało Wielkie Wyścigi na torze
przy Nowej Strzelnicy na Mokrem. Totalizator pozwalał obstawiać konie, do
wygrania było 4.600 mk. w gotówce i 14 nagród honorowych – losy po 30 fen.
Zadaszona estrada mogła pomieścić tysiąc osób (!), Bilety były drogie –
kosztowały 4,75-2,25 mk.
Thorner Presse, 19.06.1910. |
Tę
hippiczną tradycję torunianie kontynuowali w Drugiej Rzeczpospolitej, także za
sprawą miejscowego Garnizonu i szkół wojskowych.
Jedne z ostatnich zawodów konnych miały miejsce w maju 1939 roku, na hipodromie za Dyrekcją Kolejową, tj. na dawnej esplanadzie Chełmińskiej, gdzie na czas czterech dni zawodów wzniesiono dla widzów drewniane trybuny.
Jedne z ostatnich zawodów konnych miały miejsce w maju 1939 roku, na hipodromie za Dyrekcją Kolejową, tj. na dawnej esplanadzie Chełmińskiej, gdzie na czas czterech dni zawodów wzniesiono dla widzów drewniane trybuny.
Gen. Józef Haller po zajęciu Torunia, styczeń
1920 roku. Fot. ze zbioru Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu. |
(Z mojej najnowszej książki
„TORUŃSKIE TEATRY ŚWIETLNE, CZYLI KINA, WYTWÓRCZOŚĆ
FILMOWA
I MIEJSCOWE GWIAZDY 1896-1939.
O kulturze czasu wolnego dawnych torunian”)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz