Powszechną
formą rozrywki w 2. połowie XIX w. i na początku XX w. były widowiska cyrkowe - oferowane przez towarzystwa hecarskie.
Tu i niżej - ilustracje z reklamowych anonsów towarzystw hecarskich zamieszczanych w lokalnej prasie. |
W Toruniu
te przedsiębiorstwa lokowały się zwykle na
esplanadach: Chełmińskiej i Bydgoskiej. Od tej wystawowo-rozrywkowej
funkcji esplanadę Chełmińską zwano Schaubudenplatz (niem. plac bud wystawowych)
lub Ausstellungsplatz (niem. plac wystaw). Mniejsze przedsięwzięcia
stacjonowały na Rynku Nowomiejskim. Popularne lokalizacje to także: miejski
teren Turnplatz (Pl. Turniejowy) na Bydgoskim Przedmieściu (ob. rejon ulic
Matejki – Mickiewicza) oraz ogród obok Viktoria Park.
W latach 10. XX w. zabawy cyrkowe i inne coraz częściej odbywały się na polu Eduarda Drewitza przy Wollmarkt (ob. Rynek Wełniany), nazywanym placem zabaw ludowych. Oficjalna stara nazwa placu pozostała, choć nie handlowano tu już wełną, ale bydłem i końmi.
W latach 10. XX w. zabawy cyrkowe i inne coraz częściej odbywały się na polu Eduarda Drewitza przy Wollmarkt (ob. Rynek Wełniany), nazywanym placem zabaw ludowych. Oficjalna stara nazwa placu pozostała, choć nie handlowano tu już wełną, ale bydłem i końmi.
Thorner Presse, 4.08.1892. |
Gazeta Toruńska, 10.10.1912. |
Obie
esplanady toruńskie – Bydgoska i Chełmińska – to miejsca o silnej tradycji
imprez ludycznych. Bywały tu gabinety figur woskowych, naukowe muzea
anatomiczne, m.in. z Gdańska C. Trabera (1881), panopticum z mechanicznymi
figurami woskowymi, galerią preparatów anatomicznych, mechanicznym pawiem C.
Hermera (1881). Co najmniej kilkakrotnie stawało tu Museum J. Massowa, w którym
pokazywano m.in. pogrzeb Cesarza Wilhelma I, port w Nowym Jorku (1880, 1890).
Thorner Presse, 22.10.1898. |
Światowe
muzeum anatomiczne z Berlina, będąc pierwszy raz w Toruniu (1890) udostępniło aż tysiąc preparatów anatomicznych! A największe muzeum anatomiczne z Lipska – tylko
dla dorosłych! – specjalizowało się w fizjologii, patologii, operacjach i
chirurgii, prowadziło naukę bandażowania (1890).
Takie muzea anatomiczne z lat 70.-90. XIX w. za cel uznały nie tylko edukację, ale i naukę praktycznych umiejętności paramedycznych. Ale były zdecydowanie czymś innym niż muzea anatomii zakładane przy uniwersyteckich wydziałach medycznych.
Takie muzea anatomiczne z lat 70.-90. XIX w. za cel uznały nie tylko edukację, ale i naukę praktycznych umiejętności paramedycznych. Ale były zdecydowanie czymś innym niż muzea anatomii zakładane przy uniwersyteckich wydziałach medycznych.
Międzynarodowe
panopticum z muzeum anatomicznym G. Bolza, liczące 500 eksponatów, w tym 50
figur naturalnej wielkości, pokazywało m.in. oddział chirurgiczny i uczyło
zasad pierwszej pomocy.
(Z mojej najnowszej książki
„TORUŃSKIE TEATRY ŚWIETLNE, CZYLI KINA, WYTWÓRCZOŚĆ
FILMOWA
I MIEJSCOWE GWIAZDY 1896-1939.
O kulturze czasu wolnego dawnych torunian”)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz