JAK CHRONIĆ PIERNIKI STARE I MŁODE?

Najwyższa pora rozpocząć wątek „pierniczany” (kończy się okres około świąteczny), chociaż w Toruniu pierniki to temat zawsze na czasie.

Fot. Andrzej R. Skowroński

Na początek z przymrużeniem oka – za satyrycznym pismem „Bicz Pomorski”, które w 1928 roku donosiło o wprowadzeniu nowej ustawy, mającej na celu ochronę pewnych wytworów przemysłu krajowego. Ustępy 143 i 144 tej ustawy brzmią:

§ 143

STARE PIERNIKI, które nadają się jeszcze do konserwacji, a służyć mogą jako wzory rozmnażania się specyficznych wyrobów, podlegają wyłącznej opiece urzędów statystycznych danej miejscowości, z tem że dokładne daty urodzin, miejscowości oraz nazwiska wytwórców uwidocznione będą w osobistej metryce ich pochodzenia.

§ 144

MŁODE PIERNIKI podlegają analogicznej ewidencji, jak stare, z tą tylko różnicą, że po upływie ustawą przewidzianego czasokresu zostaną puszczone na rynek krajowy, oraz wywożone być mogą zagranicę przy zastosowaniu ustawy o emigracji, a za przepisową opłatą paszportów.

Inne WYTWORY PIERNICZO-SPOŁECZNE podlegają specjalnej ustawie „o ochronie rozmnażania”.