Szukaj na tym blogu

poniedziałek, 13 czerwca 2016

(biblio)TEKA na 7. ŚWIĘTO BP



W mojej :-) filii Książnicy, tj. przy ul. Fałata 35, na 7. święto BP  proponujemy:

Spacer SIENKIEWICZ W SZKOLNYM ZAGŁĘBIU
– szlakiem szkół dawnego Torunia
przy Schulstrasse (ob. ul. Sienkiewicza),
Prowadzenie KK. Zbiórka o godz. 11.00 przy ul. Sienkiewicza 6, przed gmachem Instytutu Artystycznego Wydziału Sztuk Pięknych.
Zwiedzimy NAJwiększy zaprojektowany docelowo kompleks szkół (lata 80. XX w. – początek XX w.) zlokalizowano przy Schulstrasse, czyli ulicy Szkolnej.
Wybudowano je zgodnie z przepisami państwowymi Prus Zachodnich (1878). Jednym z pierwszych gmachów tego rodzaju, powstałym poza obrębem Starego Miasta, była szkoła powszechna (lata 80. XIX w.; ob. ul. Sienkiewicza 6).
Dynamiczny rozwój „szkolnego zagłębia” nastąpił po 1901 roku, kiedy władze pruskie podjęły duży program inwestycyjny związany z reformą szkolnictwa. Obszar pomiędzy dzisiejszymi ulicami Broniewskiego i Gagarina miał być kompleksowo zagospodarowany: planowano budynki szkół kształcących nauczycieli (dwie preparandy i 2 seminaria), zarówno ewangelickie, jak i katolickie. Preparandami
(łac. praeparandus – mający być przygotowanym) nazywano dwu- lub trzyletnie szkoły, przygotowujące do nauczania w szkołach jednoklasowych, które dawały możliwość kontynuacji nauki w seminarium nauczycielskim. W 1901 roku system ten zmieniono; odtąd nauka trwała 6 lat (preparanda + wyższe seminarium).
Opowiemy o gmachach „szkolnego zagłębia”, które reprezentują różne formy architektoniczne, to:
preparanda ewangelicka, 1906 (jeszcze niedawno Kolegium Języków Obcych)
– preparanda katolicka, 1904 (ob. V Liceum Ogólnokształcące) 
królewskie seminaria nauczycielskie: 
Katolickie, 1905-1909 (ob. Wydział Sztuk Pięknych UMK) obejrzymy fragmenty projektów polichromii klatki schodowej;
Ewangelickie, ukończone w roku 1910 (ob. Wyższe Seminarium Duchowne) będziemy mieli możliwość obejrzenia kaplicy.
 
Wszystkie te budynki zachowały funkcje edukacyjne, choć zmienili się ich użytkownicy. Dziś to „szkolne zagłębie” rozszerzyło się na rejon ulic Grunwaldzkiej i Św. Józefa (głównie szkoły zawodowe) i dalej – ul. Gagarina (kampus UMK).

Na finał spaceru wśród Uczestników rozlosujemy książ(ecz)ki mojego autorstwa „Krzyżacka ORBIta”, z serii „Toruń SPACErkiem” z autografem senatora Jana Wyrowińskiego (który został w tej publikacji uwieczniony – w oryginalnym ujęciu…)  oraz przewodniki po BP.



Wystaw(k)a
KRZYŻACY – NIEKONIECZNIE SIENKIEWICZA
To plansze stanowiące kwintesencję wątków z wspomnianej „Krzyżackiej ORBIty”, uzupełnione o archiwalne fotografie ze zbiorów Książnicy Kopernikańskiej. Graficznie przygotował je Kamil Snochowski, autor opracowania graficznego serii książkowej „Toruń SPACErkiem”.


Zobaczymy m.in. herb Nowego Miasta Torunia, zamek i Zamkową, neogotyk = styl krzyżacki, ideologiczne wątki w dekoracjach mostu kolejowego i kamienic, państwowe i kościelne święta w 1966 roku i ich związek z ruinami zamku, ślady Krzyżaków w dzisiejszym Toruniu, współczesne skojarzenia i konotacje z nimi. Z komentarzem tekstowym.


Także:
KRZYŻACKIE WYCINANKI – dla dzieci, w godzinach otwarcia biblioteki (wyjątkowo dla świętujących = 10.00-14.00).

UWALNIAMY KSIĄŻKI – książki DO WZIĘCIA, w godzinach otwarcia biblioteki (wyjątkowo dla świętujących = 10.00-14.00).

DETAL-licznielosowanie wydruków fotogramów Magdaleny Olszty-Bloch i Jacka Blocha, z wystawy „DETAL-licznie. Pruski mur na Bydgoskim” (z wystawy na święto BP 2015), godz. 13.00. Kilka kadrów niżej.



Autorzy tych fotogramów prowadzą ciekawą stronę MUR PRUSKI W TORUNIU, ważną dla dokumentacji ginących zabytków budownictwa szkieletowego.
Tej problematyce była poświęcona I konferencja z cyklu ZABYTKI TORUŃSKIE MŁODSZEGO POKOLENIA i książka z materiałami posesyjnymi. Zapraszam do lektury! (info m.in. w toruniarni).


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Moje zdjęcie
TORUNIARNIA i TORUNIARKA – jak firma i jej przedstawicielka. Tak właśnie ma być. Toruń to moja „firma”, na rzecz której pracuję od lat. Ten drugi neologizm – co do genezy analogicznie jak szafiarka. Toruniarką jestem od dawna. A zacięcie edukacyjne i przymus działania na rzecz dobra wspólnego należą do katalogu moich (licznych) wad. Jestem historykiem sztuki, zabytkoznawcą, regionalistką, muzealniczką (raczej byłam; zwolniona po ponad 26 latach pracy w Muzeum Okręgowym, zob. http://forum.pomorska.pl/mobbing-w-torunskim-muzeum-dyrektor-to-nas-nie-dotyczy-t92558/). Pracuję społecznie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Będzie o: kulturze i sztuce Torunia, o zabytkach, rzemiośle artystycznym i wątkach obocznych. Także o mojej dzielnicy – Podgórzu. Rzeczy nowe, stare, wnioski, refleksje i pytania. Oby ciekawe... /TORUNIARKA – Katarzyna Kluczwajd/ https://www.facebook.com/katarzyna.kluczwajd Blog nie mógłby zaistnieć bez prac Andrzeja R. SKOWROŃSKIEGO – najlepszego fotografa dokumentalisty sztuki toruńskiej i w Toruniu. Andrzej ma zdjęcie każdego miejscowego zabytku i ciekawego miejsca, a jego ogromny album jest zawsze otwarty dla badaczy, tak jak On – dla przyjaciół.