Zabudowania Pomorskiej Rozgłośni Polskiego Radia na Stawkach (1935), według projektu Antoniego
Dygata, należały do znaczących realizacji architektonicznych międzywojennego
Torunia.
Dziś trudno w to uwierzyć – frontowe
schody zaniedbane, zardzewiała furtka zamknięta na kłódkę, wewnątrz mieszkania.
Niewiele zostało z wnętrz Rozgłośni, może oprócz klatki schodowej (jeszcze...) i posadzek z charakterystycznym
motywem błyskawicy.
Rozgłośnia miała realizować potrzeby lokalne, reprezentować Pomorze na zewnątrz, upowszechniać jego dokonania, szerzyć kulturę polską, ideę Gdyni jako naszego „okna na świat”. Ważne były audycje dla Polonii gdańskiej i warmińskiej, Polaków na Pomorzu Pruskim. Studio radiowe mieściło się przy Pl. św. Katarzyny, później było także drugie – w Bydgoszczy.
Autorami programów często byli miejscowi regionaliści: Marian Sydow, Zygmunt Mocarski, Kazimierz Ulatowski, Helena Steinbornowa. Radio transmitowało liczne miejskie uroczystości. 1 stycznia 1933 roku uroczystą mszę św., sprawowaną w kościele Świętojańskim, na 700-lecia Torunia, transmitowały wszystkie rozgłośnie Polskiego Radia.
Kilka liczb: w latach 1935-1936 nadano ponad 700 programów regionalnych, przygotowanych w Toruniu, z czego 124 audycje na antenie ogólnopolskiej. Czas trwania audycji przygotowanych w 1938 roku to 4 969 godz., w tym 1 342 godziny audycji własnych.
Fot. ze zbioru Książnicy Kopernikańskiej |
RADJOSPRZĘT oferowali w Toruniu (księga adresowa z 1932 roku):
Dąbrowski Franciszek, Rynek
Staromiejski 26
Moryciński Roman, Autoradjo, ul. Mostowa
36
Schultz Hulda, ul. Chełmińska 4
Zakład Elektrotechniczny Promień, ul.
Mickiewicza 67
Zakład Radjotechniczny Est, ul.
Sienkiewicza 14
Zapraszam do lektury książki
„Toruńmiędzy wojnami 1920-1939. Opowieść o życiu miasta”
„Toruńmiędzy wojnami 1920-1939. Opowieść o życiu miasta”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz