Szukaj na tym blogu

wtorek, 13 września 2016

DZIEŃ BŁAWATKA – ŚWIĄTECZNE REWIE (cz. 2)


Torunianie, bez względu na okres historyczny i narodową przynależność, w celach parad i rewii świątecznych upodobali sobie analogiczną trasę. Wiodła od Rynku Nowomiejskiego lub Staromiejskiego, ewentualnie jego okolic, na zachodni skraj Bydgoskiego Przedmieścia. Szli tą trasą niemieccy torunianie podczas uroczystości Kornblumentag, tj. Dnia Bławatka (1911), a niemal ćwierć wieku później, w wolnym już Toruniu – podczas wielkiego Święta Rzemiosła Pomorskiego (1935; w toruniarni = 1, 2, 3, 4). Dwa święta, dwie kultury, dwa światy.
Kornblumentag (Dzień Bławatka) był jednym z tzw. Dni Kwiatów (niem. Margeritentag, Kornblumentag, Heckenrosentag, Anemonentag), które obchodzono w niemieckich miastach w latach 1910-1914, a każde z nich miało inną intencję. Kornblumentag stanowił odwołanie do XIX-wiecznej symboliki pruskiego kwiatu chabra / bławatka i poczucia przynależności do Niemiec, a podczas obchodów, organizowanych zwykle przez stowarzyszenia wojaków, zbierano pieniądze na potrzebujących weteranów. Charaktery-styczne były okolicznościowe karty pocztowe, niemal zawsze z wizerunkiem chabra.


za: http://www.ebay.ie/itm/AK-Sorau-NL-Kornblumentag-am-18-Juni-1911-1911-
gel-sign-Kunstler-AK-RAR-/201666643988?hash=
item2ef444c814:g:UrkAAOSwtnpXj7r4

za: https://www.ak-ansichtskarten.de/ak/90-stare-pocztowki/21916-
Dni-Kwiatu/5480053-AK-Frankfurt-a-M-10-Mai-1911-
Friedensfeier-Kornblumentag/?&lang=4
 
Toruńskie obchody 1911 roku były wyjątkowe, bo uwiecznił je w filmie pt. „Der Thorner Kornblumentag 1911” Max Müller, miejscowy potentat kinematograficzny. Choć ten najstarszy znany film toruńskiej produkcji nie zachował się, szczegóły świętowania znamy z opisu w „Thorner Presse”. Świętowało całe miasto – no, może z wyjątkiem polskich torunian…
Prawie ćwierć wieku później (1935), w całkowicie innych okolicznościach i innym celu, ale niemal w tym samym miejscu, zebrali się Polacy idący w paradzie wielkiego Święta Rzemiosła Pomorskiego (w toruniarni kilka postów na ten temat: 1/, 2/, 3/, 4/). Uczestnicy mega święta rzemiosła zapewne nie pamiętali i nie wspominali swoich na trasie poprzedników obchodzących Kornblumentag. 
Święto Rzemiosła było rewją trzech generaycj rzemiosła – uczniów, czeladników, mistrzów, stworzyła całość imponującą, stając się niejako świadectwem życiowej tężyzny rzemiosła, jego odpornej sile przeciwko przeciwnościom dnia, jego upartej woli i nieustannej twórczości pracy. Także dowodem znaczenia Torunia jako stolicy woj. pomorskiego z dostępem do morza. Komitety honorowy i organizacyjny skupiły najważniejsze osoby w mieście, województwie, środowisku rzemieślników. Oddano hołd Marszałkowi Piłsudskiemu pod jego pomnikiem, zapalono ognie świętojańskie, w teatrze odbył się specjalny spektakl, Towarzystwo Krajoznawcze zorganizowało zwiedzanie miasta, a całe święto filmowała Polska Agencja Telegraficzna. Atrakcji nie brakowało, żeby wymienić choćby kiełbasy na żerdzi dla gawiedzi czy prezentację motocykla toruńskiej roboty. Dokumentację fotograficzną wykonali znani toruńscy fotografowie: Franciszek Jakowczyk, Konrad Sikora, Herman (Herrmann) Spychalski. Szacowano, że święcie uczestniczyło 40 tys. osób, doliczono się około 3,5-4 tys. rzemieślników.  


CDN.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Moje zdjęcie
TORUNIARNIA i TORUNIARKA – jak firma i jej przedstawicielka. Tak właśnie ma być. Toruń to moja „firma”, na rzecz której pracuję od lat. Ten drugi neologizm – co do genezy analogicznie jak szafiarka. Toruniarką jestem od dawna. A zacięcie edukacyjne i przymus działania na rzecz dobra wspólnego należą do katalogu moich (licznych) wad. Jestem historykiem sztuki, zabytkoznawcą, regionalistką, muzealniczką (raczej byłam; zwolniona po ponad 26 latach pracy w Muzeum Okręgowym, zob. http://forum.pomorska.pl/mobbing-w-torunskim-muzeum-dyrektor-to-nas-nie-dotyczy-t92558/). Pracuję społecznie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Będzie o: kulturze i sztuce Torunia, o zabytkach, rzemiośle artystycznym i wątkach obocznych. Także o mojej dzielnicy – Podgórzu. Rzeczy nowe, stare, wnioski, refleksje i pytania. Oby ciekawe... /TORUNIARKA – Katarzyna Kluczwajd/ https://www.facebook.com/katarzyna.kluczwajd Blog nie mógłby zaistnieć bez prac Andrzeja R. SKOWROŃSKIEGO – najlepszego fotografa dokumentalisty sztuki toruńskiej i w Toruniu. Andrzej ma zdjęcie każdego miejscowego zabytku i ciekawego miejsca, a jego ogromny album jest zawsze otwarty dla badaczy, tak jak On – dla przyjaciół.