SŁOWNICZEK PIERNICZANY I NIE TYLKO, K-R
Johann KUROWSKI,
piekarz, Rynek Nowomiejski 138/139, 1887.
Piekarz Kurowski w 1887 roku specjalnie
polecał pierniki własnego wyrobu.
Jeszcze na początku XX w. prowadził
piekarnię w domu narożnym przy Rynku Nowomiejskim i ul. Prostej. (To tutaj w
1907 roku ulokował się kinematograf Theater Lebenden Photographien.)
Albert LAND, Thorner
Honigkuchen-Fabrik, Badestr. 6 (ob. ul. Łazienna), 1902-1903.
We wrześniu 1902 roku otwarty został główny sklep wytwórni, z telefonem, przy Badestr. 6, a w październiku – filia przy Breitestr. 18 (ob. ul. Szeroka), w domu A. Glückmanna Kaliskiego. Albert Land oferował tu m.in. katarzynki, brukowce i inne pierniki, wszystkie z „marką jakości” Coppernikus (Coppernikus-Schutzmarke).
We wrześniu 1902 roku otwarty został główny sklep wytwórni, z telefonem, przy Badestr. 6, a w październiku – filia przy Breitestr. 18 (ob. ul. Szeroka), w domu A. Glückmanna Kaliskiego. Albert Land oferował tu m.in. katarzynki, brukowce i inne pierniki, wszystkie z „marką jakości” Coppernikus (Coppernikus-Schutzmarke).
Thorner Presse, 17.09.1902. |
Land sprzedawał także marcepany, konfitury, keksy, słodycze na choinkę. W jednej z
reklam firma zachwalała pierniki nagrodzone srebrnym medalem (niestety nie
podano, gdzie przyznany), w innej – świąteczne skrzynki prezentowe. To zapewne
ozdobne skrzynki z piernikami, podobnie jak w innych znanych firmach (Thomas,
Weese).
Otto LANGE, Bonbon- und Marzipan-Fabrik (Fabryka
Cukierków i Marcepanu); od 1889 roku – Königsberger Marzipanfabrik (Fabryka
Marcepanu Królewieckiego), Rynek Nowomiejski, później Brückenstr. 18 (ob. ul.
Mostowa), 1886 – po 1889 roku.
Lange ze swoją cukiernią ulokował się
przy Rynku Nowomiejskim, w miejscu dawnej cukierni → Leonharda BRIENA. Oferował ciasta,
cukry, marcepany i napoje. Organizował popularne wystawy gwiazdkowe, gdzie torunianie
mogli skosztować i nabyć m.in. marcepanowe kartofelki, figurki i owoce, także słodkie
zawieszki na choinkę. W 1887 roku miał miejsce w kiermasz marcepanów i słodyczy
na choinkę w Hemplers Hôtel.
Od schyłku 1869 roku zakład pracował
przy Brückenstr. 18 (ob. ul. Mostowa).
Ludwig H. OTT,
piernikarz, 1866.
Piernikarz Ludwig H. Ott wymieniony został
na liście rzeczoznawców sądowych.
OTT & HABERLAND, Seeglerstr.
104 (ob. ul. Żeglarska),
Breitestr. 5 (ob. ul. Szeroka), 1870.
Jednym z udziałowców firmy był piernikarz
Ludwig H. Ott.
GEBRÜDER PÜNCHERA, Conditorei und Fabrik – Königsberger und Lübecker Marcipane, Confituren
und Früchte (Cukiernia i Fabryka – Królewiecki i Lubecki Marcepan, Konfitury i
Owoce);
od 1893 roku jako → GEBR. PÜNCHERA NACHFOLGER (tj. Następcy), właściciel – R. SCHULZ, zapewne
tożsamy z późniejszą firmą → ALBER & SCHULTZ (?, choć inna pisownia nazwiska).
Fabryka w latach 80. XIX w. oferowała
m.in. marcepanowe torty i owoce, kolorowe i białe; marcepanowe kartofelki,
marcepany do herbaty, marcepany na choinkę, słodycze z pianki; torty w różnych
kształtach, jak np. album, róg obfitości, ul, piramida. Był i duży wybór
cukierków deserowych i czekolady. Zakład co roku przygotowywał wystawy gwiazdkowe.
Pod koniec lat 80. szczególnie zachwalano marcepany królewieckie – każdej
wielkości.
A. ROST, Fabryka Pierników A. Rost, 1936.
W 1936 roku firma Hermann Thomas zmieniła właściciela, skoro pod tym
samym adresem odnotowano: Fabryka Pierników A. Rost, dawn. Hermann Thomas.
Zakład prowadził sprzedaż w sklepie na Rynku Nowomiejskim 4 i przy ul.
Szerokiej 38 – w kawiarni Nadwiślańska.
Fragment ulotki reklamowej. Książnica Kopernikańska w Toruniu. |
Ernst ROTTER, piernikarz, (→ THOMAS & ROTTER), 1863-1867.
Rotter jako wytwórca pierników
odnotowany jest w 1857 roku, jako wspólnik firmy →
THOMAS & ROTTER.
W 1863 roku Rotter, już samodzielnie,
polecał swoje wyroby u kupca Eduarda Seemanna przy Wilhelmstr. 450 (ob. ul.
Piastowska – poza starówką!), a także przy Gerechtestr. (ob. ul. Prosta).
W 1867 roku mistrz piernikarski Ernst
Rotter startował w wyborach do Rady Miasta, z ramienia niemieckiego komitetu
wyborczego.
Jan RUCHNIEWICZ,
piekarz, 1898-1916.
W 1898 roku mistrz piekarski Jan Ruchniewicz
informował, że jego piekarnia chleba i ciasta z tymczasowego lokalu u Herrmanna
Thomasa jun. (Schillerstr. 4, ob. przy ul. Czarnieckiego) została przeniesiona
(nie podał, dokąd).
W 1916 roku pracował przy Lindenstr. 36
(ob. ul. Kościuszki). W 1936 roku skład tej znanej firmy odnotowano pod adresem ul. Szeroka
43.
CDN.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz