Szukaj na tym blogu

wtorek, 4 listopada 2014

CUDA (WCALE NIE PRZEDWYBORCZE) - CHODZENIE PO… WODZIE



Bywa, że archaiczny język wymaga „tłumaczenia” z polskiego na polski. Bywa, że traktuje o przedmiotach, zjawiskach, zachowaniach dziś zapomnianych, więc wymagających wiedzy dla ich zrozumienia. Ale bywają też teksty NIEZROZUMIAŁE… Jak zacytowany poniżej, z Gazety Toruńskiej, z 1902 roku:
„Dziś popołudniu przechodził przez Wisłę nad przejazdem w wynalezionych przez siebie butach kapitan Grossmann. Wyratował on w ostatnich dwóch latach przeszło 20 ludziom życie za pomocą tych butów, które można oglądać w oberży nr 1 nad Wisłą.”

za: www.naszekicie.plpage=11

Ciekaaawe - „cudowne chodzenie po wodzie”?! Może potraficie wyjaśnić tę tajemnicę? 

Dziś chodzenie po wodzie jest możliwe, ale to sztuczki albo waterball , ale ponad sto lat temu…?
Autor: o
Etykiety: , ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

O mnie

Moje zdjęcie
TORUNIARNIA i TORUNIARKA – jak firma i jej przedstawicielka. Tak właśnie ma być. Toruń to moja „firma”, na rzecz której pracuję od lat. Ten drugi neologizm – co do genezy analogicznie jak szafiarka. Toruniarką jestem od dawna. A zacięcie edukacyjne i przymus działania na rzecz dobra wspólnego należą do katalogu moich (licznych) wad. Jestem historykiem sztuki, zabytkoznawcą, regionalistką, muzealniczką (raczej byłam; zwolniona po ponad 26 latach pracy w Muzeum Okręgowym, zob. http://forum.pomorska.pl/mobbing-w-torunskim-muzeum-dyrektor-to-nas-nie-dotyczy-t92558/). Pracuję społecznie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Będzie o: kulturze i sztuce Torunia, o zabytkach, rzemiośle artystycznym i wątkach obocznych. Także o mojej dzielnicy – Podgórzu. Rzeczy nowe, stare, wnioski, refleksje i pytania. Oby ciekawe... /TORUNIARKA – Katarzyna Kluczwajd/ https://www.facebook.com/katarzyna.kluczwajd Blog nie mógłby zaistnieć bez prac Andrzeja R. SKOWROŃSKIEGO – najlepszego fotografa dokumentalisty sztuki toruńskiej i w Toruniu. Andrzej ma zdjęcie każdego miejscowego zabytku i ciekawego miejsca, a jego ogromny album jest zawsze otwarty dla badaczy, tak jak On – dla przyjaciół.